Dr. Hüseyin Kami BÜYÜKÖZER

“Ey insanlar! Yeryüzünde bulunanlardan helal ve tayyib olanlarını yiyin” âyeti Resûlullah(sav)’ın yanında okununca Sa’d bin Ebi Vakkas ayağa kalktı ve: “Ya Resulallah! Allah’a (cc) beni duası makbul kimse yapması için duâ et” dedi. Bunun üzerine Resûlullah (sav): “Ya Sa’d! Helal ye duân makbul olur. Muhammed’i kudret ve iradesiyle yaşatan Allah’a(cc) yemin ederim ki, midesine haram bir lokma indiren kulun kırk gün hiçbir ameli kabul edilmez. Bünyesi haramla beslenen bir kula en layık olan şey cehennemdir.” buyurmuştur.

Zikredilen âyette ve hadîs-i şerifte dikkat edileceği üzere, vurgulanmak istenen konu “helâl lokma” tüketimidir.. İçinde bulunduğumuz yüzyılda kokmuş, çürümüş batı felsefesinin insanların, nefsin her arzusunu yerine getirmesini, dolayısıyla haram helâl demeden ne bulursa mideye indirmesini ve etrafına da bunu gösterişle göstermesini teşvik ettiği bir zaman dilimini idrak ediyoruz.

Şu bir gerçek ki, tükettiği maddenin dinimizin şartlarına uygun olup olmadığını araştırmak her mü’minin üzerine farzdır. Buna dikkat ettiği sürece ruhu haramlardan temizlenir ve ibâdetteki huzuru ve manevi hazzı yaşayabilir.

Resulullah (sav) “Şüphesiz, haramlar apaçık bellidir, helaller de apaçık bellidir. Bu ikisi arasında (haram veya helal olduğu) şüpheli olanlar vardır. İnsanlardan çoğu bunları bilmez. Bu durumda, kim şüpheli şeylerden kaçınırsa, dinini de, ırzını da kurtarmış, korumuş olur. Kim de şüpheli şeylere düşerse harama düşmüş olur.

Hadiste zikredilen “şüpheli” kavramından ne anlamak gerek. Tüm asırlara bakan bu sözün, asrımıza bakan bir tarafı da, içeriğinin ne olduğu bilinmeyen, incelenemeyecek kadar karmaşık maddeler ihtiva eden tüketim maddeleridir. Maalesef Müslümanların bu zaaflarını bilen İslâm düşmanları bizi tüketim toplumu haline getirmekle kalmamış, tükettiklerimizi çeşitlendirerek şahsî olarak kontrolü imkânsız maddeler haline getirmişlerdir. Sadece Jelatin denen katkı maddesinin nelerden üretilebildiğini, Türkiye’ye ne kadar girdiğini, hangi ürünlere katıldığını ve ne kadarının helal olduğunu kaç kişimiz biliyoruz?.

Dünyanın dört bir tarafında Müslümanlar neden bu kadar sıkıntı, ızdırap çekiyor. Şu anda imal edilen tüm gıda maddeleri helâl midir? En iyisini ancak Allah bilir. Ancak her mümin kendisi ve ailesi için helal ve tayyib kazanmak ve helal ve tayyib tüketmekten sorumludur. Şuursuz, dikkatsiz davranmak müslümana yakışmaz. Madem birey olarak markete gittiğimizde her bir maddenin içeriğini incelemek, araştırmak gibi zor görünen işi yapamıyoruz. Öyleyse önümüze iki seçenek geliyor. Ya, “gıdanın içerisine İslami olmayan madde koyanlar haram işliyorlar, ben bilmediğim için ma’zurum. Önüme ne gelirse, Bismillah der yerim” diyerek ,bu gün yaygın olarak, kendimizi aldatma yolunu tutacağız. Ya da, Müslümanların bu gibi dertleriyle dertlenen hem işinde ihtisas sahibi hem de İslâmi hassasiyetlere sahip bir cemiyetin incelemesi, ve bizim de yine Bismillah deyip Allah’ın nimetinden faydalanmamız.

Hamdolsun GİMDES adlı böyle bir cemiyet ve böyle davranan Mü’min kardeşlerimizin sayesinde gerek Türkiye’de gerekse tüm dünyada tıpkı Yahudilerin koşer sertifikası gibi, Helâl Sertifikası ile üretilen ve tüketilen ürünler çoğalmakta.

Yalnız dikkat etmek gerek. Masa başında helâl sertifikası veren firmalar türedi. Allah akıl, iz’an versin. Bir gece kabirde sorgu meleklerine bir ipin bile hesabını veremeyen hamalın hikayesi varken, para pul için sahte belgelerle veya denetimsiz, bilgisiz helâl sertifikası vermekle, batınlarını haramla doldurmak.

Netice olarak insanların ilk atası Hz. Adem (as) ve Havva validemizin yasak meyve ile imtihan edildiğini ve ,Rabbimizin hikmeti iktizası, Cennetten ihraç edildiklerini unutmayalım. Bizi maddî, manevî sıkıntıya sokacak şeylerin başında yediklerimiz gelmektedir. Daha teferruatlı bilgiler için, size www.gimdes.org sitesini ziyaret etmenizi tavsiye ediyor, Fahri kâinat (sav) nin duasıyla sohbetimi bitirmek istiyorum.Rabbimiz yar ve yardımcımız olsun. Vesselam.

“Allahım! Bana helâl rızıklardan nasip ederek haramlarından koru. Lütfunla beni senden başkasına muhtaç etme”